2009/05/11

Η «Κακοφυλαγμένη κόρη» με μια ματιά

Την Τετάρτη 6 Μαΐου παρακολουθήσαμε με τη Μαρία την «Κακοφυλαγμένη κόρη» στη Λυρική και ενθουσιαστήκαμε! Λίγα λόγια για το μπαλέτο και την ιστορία του όπως παρατίθενται στο επίσημο πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και θα ακολουθήσει σχολιασμός της πολύ καλής αυτής παράστασης!

Πιερ- Αντουάν Μποντουέν
«Η επίπληξη-Μητέρα μαλώνει τη νεαρή κόρη της» (1789)
Το μπαλέτο αυτό, σε 2 πράξεις, είναι εμπνευσμένο από τον πίνακα του Πιερ- Αντουάν Μποντουέν «Η επίπληξη-Μητέρα μαλώνει τη νεαρή κόρη της» (1789). Αρχικά, με τίτλο «Το αχυρένιο μπαλέτο» ή «Ένα βήμα χωρίζει το καλό από το κακό», πρωτοπαρουσιάστηκε την 1η Ιουλίου 1789 στο Μεγάλο Θέατρο του Μπορντό. Η χορογραφία και το σενάριο ήταν του Ζαν Ντομπερβάλ, ενώ τη μουσική αποτελούσαν δεκάδες κοσμαγάπητα γαλλικά τραγούδια. Πολύ σύντομα, το μπαλέτο έγινε δημοφιλές σε όλη την Ευρώπη. Μετονομάστηκε σε «Κακοφυλαγμένη κόρη» με την ευκαιρία παράστασης στο Πάνθεον του Λονδίνου το 1791. Το 1828 το έργο αναβίωσε ο χορογράφος Ζαν-Λουί Ομέρ, μαθητής του Ντομπερβάλ, σε νέα μουσική διασκευή του Φερντινάντ Ερόλ, στην οποία ο τελευταίος συμπεριέλαβε συνθέσεις δικές του, αλλά και του Τζοακίνο Ροσίνι. Από τότε πέρασε από πολλές παραγωγές και χορογράφους, ωστόσο, η πλέον δημοφιλής εκδοχή στις μέρες μας είναι αυτή του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου σε χορογραφία του Φρέντερικ Άστον, με τη μουσική του Ερόλ σε διασκευή του Τζον Λάνσμπερι.

Νάντια Νερίνα & Ντέιβιντ Μπλερ
Η «Κακοφυλαγμένη κόρη» του Φρέντερικ Άστον αποτελείται από 2 πράξεις και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόβεντ Γκάρντεν στις 28 Ιανουαρίου 1960 από το Βασιλικό Μπαλέτο, με τη Νάντια Νερίνα ως Λιζ και τον Ντέιβιντ Μπλερ ως Κολάς. Διακρίνεται για τις ζωηρές προσωπογραφίες του, τη δομή, το χιούμορ και την τρυφερότητά του, καθώς επίσης και για την ισορροπία ανάμεσα στον κλασικό χορό και στην παντομίμα. Αποτελεί ένα από τα πρώτα μπαλέτα που πραγματεύεται τη ζωή καθημερινών ανθρώπων.

Η κωμική-συναισθηματική υπόθεση αφορά στον έρωτα της χωρικής Λιζ με τον αγρότη Κολάς. Οι 2 νέοι προσπαθούν και στο τέλος καταφέρνουν να ματαιώσουν τα σχέδια της μητέρας της κοπέλας, η οποία θέλει να την παντρέψει με τον Αλάν, γιο πλούσιου γαιοκτήμονα.



Frederick Ashton

“La Fille mal gardée” at a glance
On Wednesday the 6th, we watched with Maria the ballet “La Fille mal gardée” at the Greek National Opera and we loved it! Some notes for the ballet and its history as written on the program’s introduction and annotation on this very good performance will follow shortly.

This 2-act ballet was inspired by Pierre-Antoine Baudouin’s 1789 painting “Le Reprimande/Une Jeune Fille Querellée par sa Mère”. It was originally choreographed by Jean Dauberval, who set it to a musical patchwork of french popular songs. It received its premiere on July 1, 1789 at the Grand Theatre de Bordeaux, under the title “Le Ballet de la paille, ou Il n’est Qu’un pas du mal au bien”. Soon, the ballet became very popular throughout Europe. It was renamed “La Fille mal gardée” when it was staged at Pantheon Theatre, London, in 1971. In 1828 Dauberval’s pupil Jean-Luis Aumer revived it with a new musical arrangement by Ferdinand Herold, which included Rossini melodies and some of his own music. Since then, the ballet was largely produced and choreographed, however, the most popular version performed today is the one of the Royal Ballet, Covent Garden, choreographed by Frederick Ashton to an arrangement of Herold’s score by John Lanchbery.

Anna Pavlova as Lise
Frederick Ashton’s “La Fille mal gardée” is a ballet in 2 acts which received its premiere on January 28 1960 by the Royal Ballet, Covent Garden with Nadia Nerina as Lise and David Blair as Colas. It is renowned for its vivid characterization, its structure, humor and tenderness, as well as for its synthesis of classical dance and mime. It is one of the first ballets that depict the everyday life of ordinary people.

The comic-sentimental story, is about a village girl, Lise, who is in love with the farmer Colas. They attempt to thwart the plans of her mother for a more advantageous marriage to Alain, the son of a rich landowner. Their plan succeeds and the ballet ends in general rejoicing.

Δεν υπάρχουν σχόλια: